2019ko hasieran, EBk dezelerazio ekonomikoari aurre egin behar zion; izan ere, Trump Presidenteak sustatzen zituen hainbat merkataritza-gatazkek munduko merkataritzari eragiten zioten eta Europa hurrengoa izango ote zenaren beldurra zegoen, Estatu Batuetako muga-zergen esportazioei dagokienez bederen. Brexiten inpaktuak traumatikoa izaten jarraitzen zuen, eta EBrentzat eta EBko eta Erresuma Batuko harremanentzat zer esan nahiko zuenaren ziurgabetasunak bizirik jarraitzen zuen. Epe laburrean, ziurgabetasun horrek Brexiten ondorengo EBren aurrekontuan izan zuen eragina, Iparraldeko herriek ekarpen gehiago ez zutela egingo azpimarratuz, eta Hegoaldekoek, gutxiago jaso ezin zutela azpimarratuz. Iparraldeko iritzi publikoa jada zapuztuta zegoen herrialde mediterraneoek, azken urteetan hazkunde zifra altuagoak izan arren, egiturazko defizit fiskalak zuzentzeko ezer egin ez zutelako. Nahiz eta gero eta gehiago aitortu EB gero eta kanpo-ingurune hegazkorragoan bizi zela eta Batzorde «geopolitikoago» bat behar zuela, aurrerapen gutxi egin zen atzerri- edo defentsa-politika komun baterantz.